Modlitwa Wiernych (zwana też Modlitwą powszechną) jest w kościele katolickim częścią Liturgii Słowa. Ma miejsce na zakończenie liturgii słowa, jako odpowiedź zgromadzenia na usłyszane Boże Słowo. Podczas tej modlitwy kapłan, diakon, lektor, bądź wierni przedstawiają Bogu w sposób uroczysty intencje, w których sprawowana jest dana Msza święta. Każde wezwanie składa się z dwóch członów: w pierwszym zawiera się adresata / adresatów naszej modlitwy, w drugim właściwa intencja wobec tych, których wymieniono w członie pierwszym. Każde wezwanie kończy się wspólną aklamacją zgromadzenia, najczęściej śpiewaną.
Przebieg modlitwy wiernych: Przewodniczący celebracji z miejsca przewodniczenia rozpoczyna i kończy modlitwę powszechną (OWMR 71 i 108). Odczytywanie wezwań tej modlitwy nie należy do kapłana. Wezwania wygłasza diakon, w jego zastępstwie lektor lub inny wierny świecki. Może to czynić z ambony lub z innego odpowiedniego miejsca. Wezwania te winny być nieliczne, ma ich być przynajmniej cztery, a najwyżej sześć[potrzebne źródło], ułożone w duchu mądrej wolności, zwięzłe i wyrażające błagania całej wspólnoty. W modlitwie powszechnej należy uwzględnić następujące intencje:
za Kościół
za rządzących i o zbawienie całego świata
za doświadczonych trudnościami
za miejscową wspólnotę (OWMR 70)
W modlitwę wiernych wplata się również intencje okolicznościowe - odnoszące się do intencji mszy, ceremonii itp. Podczas ślubu zgromadzenie modli się za nowożeńców, w mszy za zmarłych znajdujemy intencję modlitewną za zmarłych itp.
źródło: Wikipedia
tz, 16-06-2009, odsłon: 9787